ŚP. Kol. Jerzy Rynkiewicz
… „ Największa wartość, która pozostaje po człowieku
- jest pamięć po Nim”… M. L. King
Śp. mgr inż. Jerzy Rynkiewicz
10.04.1941 r – 13.12.2002 r
Absolwent Politechniki Łódzkiej w 1964 roku
Członek Stowarzyszenia Elektryków Polskich od 31.03.1966 roku
W roku 1975 został wybrany na członka zarządu Oddziału Płockiego SEP i Pełnił funkcję przewodniczącego sekcji energetycznej. W roku 1979 zostaje zweryfikowanym wykładowcą przedmiotów elektrotechnicznych, a w roku 1989 uzyskał uprawnienia rzeczoznawcy i został egzaminatorem w Oddziałowej Komisji Egzaminacyjnej SEP.
Organizował Koło SEP w Wojewódzkim Urzędzie Telekomunikacyjnym w Płocku i w fabryce „AGROMET” Odlewnia metali kolorowych w Sklęczkach k/ Kutna.
Zachęcił też żonę śp. Wiesławę do wstąpienia do SEP i przez dwie kadencje (6 lat) była prezesem koła nauczycielskiego Politechniki i Techniku Elektrycznego im. M. C. Skłodowskiej w Płocku.
W latach 80-tych pracował w Oddziale Wojewódzkim Naczelnej organizacji Technicznej w komisji energetycznej.
Za aktywną pracę w SEP i NOT otrzymał:
- 1978 r – Srebrna Honorowa Odznaka SEP
- 1984 r – Srebrna Honorowa Odznaka NOT
- 1996 r – Złota Honorowa Odznaka SEP i Złota Honorowa Odznaka NOT.
Po studiach od 1964 roku pracował w Cukrowni Borowiczki na stanowisku głównego energetyka, a od 1970 roku w Zakładzie Energetycznym Płock i pełnił szereg funkcji kierowniczych:
- Wydział Zabezpieczeń
- Wydział Łączności
- Zakładowa Dyspozycja Ruchu
- Centrum Projektowania i Realizacji Inwestycji.
Był jedynym wynalazcą spośród pracowników Zakładu Energetycznego Płock. W 1972 roku uzyskał patent nr 63962 za wynalazek „urządzenie do zabezpieczenia linii napowietrznych średniego napięcia od zwarć doziemnych”.
Jako kierownik ZDR czynnie uczestniczył w typowaniu linii wysokiego napięcia do wprowadzenia łączności światłowodowej z wykorzystaniem przewodów odgromowych, co umożliwiło uruchomić sieć komputerową między rejonami energetycznymi w Zakładzie Energetycznym Płock. Wiele lat pracował dodatkowo jako nauczyciel przedmiotów elektrotechnicznych w Technikum Elektrycznym. Po śmierci żony (w 1991 roku) musiał finansować studia dwóch synów.
W 2000 roku w wyniku nieporozumień z dyrektorem ZE Płock przeniósł się do Państwowych Sieci Elektroenergetycznych.
Przedwczesna śmierć (jesienią 2002 roku) zabrała światłego i szlachetnego człowieka, pracowitego fachowca – elektroenergetyka. Pochowany został na cmentarzu w Płocku przy ul. Norbertańskiej. Na pogrzebie żegnali Go; Dwaj synowie, rodzina i liczne grono koleżanek i kolegów z pracy i stowarzyszenia.
W pamięci przyjaciół pozostanie jako życzliwy, uczynny, uprzejmy, koleżeński i bardzo ceniony elektryk.
Cześć Jego pamięci!
Płock, listopad 2014 roku Opracował: Józef Wereda
Cmentarz Prawosławny w Płocku ul. Norbertańska 25 52°32'06.7"N 19°42'30.7"E